Τα εμβόλια ως μέρος του προβλήματος
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ήδη εμβολιαστεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, γεγονός που θεωρείται ως άμεση αναγκαιότητα από τους γιατρούς, τους πολιτικούς, και φυσικά από την φαρμακευτική βιομηχανία. Οι γονείς που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους βρίσκονται σε κίνδυνο του να μην επιτραπεί η είσοδος στα παιδιά τους σε νοσοκομεία και κλινικές, μιας και κάποιοι γιατροί ασκούν ιδιαίτερη πίεση στην ακολουθία των επίσημων οδηγιών. Οι γονείς οι οποίοι αποφασίζουν να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους υπόκεινται συχνά σε διάφορες μορφές καταπίεσης και επιθέσεων από τους άλλους γονείς, όπως επίσης και από ιδρύματα όπως νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθμοί κτλ. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό γιατρών και ολιστικών θεραπευτών καθώς και γονιών, ολοκληρωτικά αφοσιωμένο στην ευημερία των παιδιών, το οποίο δεν υποστηρίζει τον εμβολιασμό.
Υπάρχουν αναφορές για περιστατικά παρενεργειών λόγω εμβολιασμού στα παιδιά, τα οποία δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένα. Πολλοί γιατροί και ολιστικοί θεραπευτές, οι οποίοι παρατηρούν τους ανθρώπους από διαφορετική οπτική γωνία από τους ακαδημαϊκούς επαγγελματίες της Ιατρικής, υποστηρίζουν ότι τα εμβόλια υποβαθμίζουν την ρυθμιστική ικανότητα του σώματος και ότι αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Προσωπικά, έχω δει την ζημιά που επιφέρουν τα εμβόλια, η οποία μετατρέπει υγιή μωρά και παιδιά, σε εφ ́όρου ζωής άρρωστους ανθρώπους, ακριβώς μετά τον εμβολιασμό.
Είναι αρκετά άσχημο να βλέπεις τέτοιες τραγωδίες να συμβαίνουν. Οι εμβολιασμοί όμως δεν προκαλούν μόνο σοβαρές παρενέργειες. Πολλές αλλεργίες, διατροφικές διαταραχές, διαταραχές της συμπεριφοράς, ο αυτισμός, η υπερκινητικότητα, η νόσος του Alzheimer καθώς και άλλες νόσοι και συμπτώματα συνδέονται με τα εμβόλια. Επιπροσθέτως από τις τοξικές καταπονήσεις του οργανισμού καθώς και της ζημιάς του νευρικού συστήματος και των οργάνων, η χαμηλή θερμοκρασία σώματος είναι ένας ενδιαφέρον παράγοντας, ο οποίος έχει σχέση με τους εμβολιασμούς.
Γενικά, τα εμβόλια καταπολεμούν ιώσεις και ασθένειες που σχετίζονται με πυρετό. Χάρις στα συντηρητικά που υπάρχουν στα εμβόλια, τα οποία συχνά περιλαμβάνουν ενεργά και βαρέα μέταλλα (όπως π.χ. η θιμεροσάλη, η οποία πρόκειται για ένα προσθετικό και είναι παράγωγο του υδραργύρου ή το αλουμίνιο, για το οποίο υπάρχουν υποψίες ότι συνεισφέρει στην εξέλιξη της νόσου του Alzheimer), τα εμβόλια ψυχραίνουν τον οργανισμό. Για την κατανόηση αυτών των διαδικασιών, χρειάζεται μια ευθύς προσέγγιση σύμφωνα με την ενεργειακή οπτική του θέματος. Είναι αναγκαία μια ψυχραντική ουσία στα εμβόλια έτσι ώστε να περιοριστεί ή να αποτραπεί ένας πιθανός πυρετός ή μια ασθένεια που έχει ως σύμπτωμα τον πυρετό. Τα εμβόλια τα οποία είναι αποτελεσματικά κατά αυτών των ασθενειών μοιράζονται ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά και ουσίες. Ένα εμβόλιο μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μακροχρόνιο ψυκτικό το οποίο μονίμως παρεμποδίζει οποιαδήποτε αύξηση θερμοκρασίας του σώματος.
Αυτό ισχύει και για μια ομάδα φαρμάκων τα οποία χαμηλώνουν, μετριάζουν ή αποτρέπουν φαινόμενα του σώματος συσχετισμένα με τον πυρετό, και η οποία περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία από απλά φάρμακα, όπως: αντιβιοτικά, ασπιρίνη, φάρμακα κατά του πόνου λόγω φλεγμονών όπως κορτιζονούχα φάρμακα, αντισταμινικά ή αντιαλλεργιακά και αντιπυρετικά. Ακόμη και τα φάρμακα τα οποία συμπεριλαμβάνονται στην “κλασσική συνταγή” φαρμάκων για τη γηραιότερη γενιά,όπως π.χ. τα φάρμακα για τη μείωση της πίεσης, ειδικά οι β-Αδρενεργικοί αποκλειστές, τα φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης και τα αντικαταθλιπτικά, έχουν μια κατασταλτική ή ψυχραντική επίδραση στον οργανισμό.
Εκτός από τις προαναφερόμενες επιδράσεις των εμβολίων και των φαρμάκων στο ανοσοποιητικό μας σύστημα,τέτοιου είδους αγωγές εμποδίζουν την “εκπαιδευτική επίδραση” μιας ίωσης στο ανοσοποιητικό μας σύστημα ή στη ρύθμιση της θερμότητας του σώματος. Ένα σώμα το όποιο έχει μάθει ότι το σύστημα ρύθμισης της θερμότητας του και οι πυρετώδεις αντιδράσεις του θα περιορίζονται για πάντα, δεν μπορεί να παράγει μια υγιή - ή μπορεί να παράγει μόνο μια αδύναμη- αντίδραση στον πυρετό. Πολλοί από τους ασθενείς μου δεν θυμούνται πότε ήταν η τελευταία φορά που είχαν έναν “κανονικό” πυρετό πάνω από 38.9 °C ή έστω πάνω από 38°C. Μια αδύναμη “αυξημένη θερμοκρασία” της τάξεως των 37.5°-38°C είναι αυτό που απομένει από μια υγιή και δυνατή πυρετώδη αντίδραση.
Αυτό το φαινόμενο, δηλ. η απουσία μιας πυρετώδους αντίδρασης, είναι αρκετά διαδεδομένη στον πληθυσμό. Μια υγιής αντίδραση του ανοσοποιητικού, όπως ακόμη θυμόμαστε από τις ιστορίες των γονιών μας, χαρακτηρίζεται από έναν σύντομο υψηλό πυρετό που διαρκεί 1-2 μέρες και έπειτα από μια μικρή ανακούφιση ή ακόμη και ανάρρωση συνοδευόμενη από μια ανανεωμένη ζωτικότητα και από μια “καλύτερη” φυσική κατάσταση του σώματος. Ένας υψηλός πυρετός είναι μια εκδήλωση σωστής λειτουργίας του σώματος μιας και ένας πυρετός που φτάνει τους 40 ή τους 41°C σκοτώνει όλα τα παθογόνα. Ως ενήλικες έχουμε μια υποτιθέμενη αυξημένη θερμοκρασία (μια αύξηση της τάξεως των 1.8°) στη διάθεση μας η οποία διαρκεί για εβδομάδες και δεν είναι ικανή να μειώσει και να εξαλείψει επαρκώς τη ζημιά που προκαλούν τα παθογόνα. Μια χαμηλής ενέργεια “φωτιά” η οποία δημιουργείται από μια άχρηστη -δηλ. αδύναμη- πυρετώδης αντίδραση αποδυναμώνει και εξαντλεί τον ανθρώπινο οργανισμό. Η ρύθμιση της θερμότητας του οργανισμού μπλοκάρεται και έχει επιβαρυνθεί σημαντικά από την κατανάλωση μιας πληθώρας φαρμάκων.
Πολλά από τα σημερινά και πολύ κοινά φάρμακα προκαλούν υποθερμία. Σαν να μην ήταν αυτό αρκετά κακό για τον οργανισμό, η υποθερμία και τα επακόλουθα συμπτώματα ή αρρώστιες θεραπεύονται με άλλα φάρμακα τα οποία είναι υπόπτως παρόμοια με αυτά τα οποία προκάλεσαν την υποθερμία εξαρχής. Με άλλα λόγια, τα ίδια τα φάρμακα τα οποία προκαλούν την όλη αδιαθεσία χρησιμοποιούνται και για την καταπολέμηση των συνεπειών της. Ο παραλληλισμός με το να ρίχνεις λάδι στη φωτιά δεν θα ήταν κατάλληλος για αυτήν την περίπτωση. Θα ήταν πιο ακριβές να την παρομοιάσουμε με το ότι ένα κρυοπάγημα πάει να θεραπευτεί με πάγο και να περιμένουμε και βελτίωση κιόλας. Η αποτυχία αυτής της προσέγγισης, η οποία αντικαθιστά το ένα κακό με το άλλο, φαίνεται στην εξέλιξη της ασθένειας στους ασθενείς.
Τέτοιου είδους φάρμακα αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Ήταν εν μέρει υπεύθυνα για την πρόκληση της αρρώστιας και τώρα επανήλθαν για την θεράπευση της. Ακολουθεί μία λίστα φαρμάκων τα οποία χορηγούνται για συμπτώματα και ασθένειες οι οποίες προκλήθηκαν από χαμηλή θερμοκρασία σώματος:
Απόσπασμα από το βιβλίο “Uwe Karstädt: 37 °C – Ιδανική Θερμοκρασία Σώματος”
Πνευματικά Δικαιώματα 2014 | uwekarstaedt.de
Έκδοση του βιβλίου σε μορφή PDF | Uwe Karstädt: 37 °C – Ιδανική Θερμοκρασία Σώματος