Διαφορές μεταξύ του Ελεύθερου Χλωρίου και του Συνολικού Χλωρίου

Διαφορές μεταξύ του υποχλωριώδους οξέος (HOCl) και του υποχλωριώδους ιόντος (OCl-)

Υποχλωριώδες Ιόν (OCl-)

Το είδος του χλωρίου που προκύπτει από τη διάσπαση (διαίρεση) του υποχλωριώδους οξέος (HOCl) στα συστατικά του μέρη, H + και OCl- (Υποχλωριώδες Ιόν).

Αυτό συμβαίνει εάν το pH είναι πολύ υψηλό - εάν είναι πολύ χαμηλό, το υποχλωριώδες οξύ διασπάται σε μοριακό χλώριο (Cl₂).

Το υποχλωριώδες ιόν δεν είναι τόσο ισχυρό απολυμαντικό επειδή το αρνητικό φορτίο δημιουργεί εμπόδιο στη διείσδυση του τοιχώματος του κυττάρου.

Το υποχλωριώδες οξύ είναι 100 φορές ταχύτερο από το υποχλωριώδες ιόν κατά την εξουδετέρωση ενός μικροοργανισμού.

Υποχλωριώδες Οξύ:

HOCl = Ελεύθερο χλώριο = FAC = Ελεύθερο ενεργό / διαθέσιμο χλώριο

Επίσης γνωστό ως ελεύθερο χλώριο. Σχηματίζεται όταν το υποχλωριώδες ασβέστιο, το δίχλωρο, το τρίχλωρο ή το αέριο χλωρίου αναμιγνύονται με νερό και αποσυντίθεται.

Αυτό είναι το κύριο νερό της πισίνας και άλλου τύπου απολυμαντικό νερού.

Το υποχλωριώδες οξύ δρα ως:

• Ως απολυμαντικό που σκοτώνει δυνητικά επιβλαβή βακτήρια και μικροοργανισμούς. Μπορεί να εισέλθει στο τοίχωμα ενός κυττάρου και να αναστατώσει τη λειτουργία των πρωτεϊνών και των ενζύμων του.
• Ως οξειδωτικός παράγοντας που εξαλείφει τους οργανικούς και ανόργανους ρύπους με μια διαδικασία παρόμοια με την καύση, π.χ. καίει τους ρύπους που προκύπτουν από λουόμενους όπως ο ιδρώτας και τα ούρα, για παράδειγμα στην περιοχή του νερού της πισίνας.

Χρήσιμες ποσότητες υποχλωριώδους οξέος μπορούν να ληφθούν μόνο εάν:

• το επίπεδο του σταθεροποιητή δεν είναι πολύ υψηλό
• η τιμή του pH είναι εντός ορισμένων ορίων, δείτε τις τιμές pH και συγκεντρώσεις στον παρακάτω πίνακα:

Το υποχλωριώδες ιόν έχει υψηλότερο οξειδοαναγωγικό δυναμικό από το υποχλωριώδες οξύ, αλλά το υποχλωριώδες οξύ είναι καλύτερο απολυμαντικό. Το γεγονός ότι το υποχλωριώδες οξύ δεν έχει φορτίο του επιτρέπει να διεισδύει ευκολότερα στα τοιχώματα των μικροβιακών κυττάρων. Επομένως, όσο χαμηλότερο είναι το pH, τόσο καλύτερη είναι η ισχύς απολύμανσης ενός διαλύματος χλωρίου λόγω του σχηματισμού υποχλωριώδους οξέος. Το υποχλωριώδες ιόν είναι γενικά πιο αντιδραστικό, είναι σκληρότερο σε μεμβράνες και σε άλλες κατασκευές.

HOCl / OCl- Χημεία

Όταν προστίθεται καθαρό μοριακό χλώριο στο νερό, σχηματίζει υποχλωριώδες οξύ και υδροχλωρικό οξύ:

Cl2 + H2O -> HOCl + HCl

1. Το υποχλωριώδες οξύ (HOCl) είναι η ισχυρότερη μορφή ελεύθερου χλωρίου,
2. Το υδροχλωρικό οξύ (HCl) μειώνει το pH και την αλκαλικότητα.

Το υποχλωριώδες οξύ διαχωρίζεται περαιτέρω στο υποχλωριώδες ιόν OCl–, την ασθενέστερη μορφή του ελεύθερου χλωρίου και στο ελεύθερο υδρογόνο (H +):

HOCl --> OCl– + H+

Αυτή η διάσπαση είναι αναστρέψιμη και καθορίζεται από το pH.

Καθώς το HOCl χρησιμοποιείται για να σκοτώσει τους μικροοργανισμούς, ή καθώς εξατμίζεται, το OCl μετατοπίζεται πίσω στο HOCl για να διατηρήσει την απαιτούμενη από το pH ισορροπία.

Τα αντιπροσωπευτικά επίπεδα pH και τα αντίστοιχα ποσοστά HOCl και OCl– είναι:

Η πλήρης εξίσωση μπορεί να αναπαρασταθεί ως εξής:

Cl2 + H2O --> HOCl + HCl

HOCl --> OCl– + H+

1. Το HOCl είναι, φυσικά, το «δραστικό συστατικό».
2. Το OCl– είναι μια τράπεζα ή μια δεξαμενή λιγότερο ενεργού χλωρίου

Διαβάστε περισσότερα εδώ: Μύθοι & Παρανοήσεις

Εδώ μπορείτε να βρείτε μερικές Εφαρμογές Νερού ECA