Αποξείδωση

Ακόμη και οι  γιατροί δεν συμφωνούν πάντα. Όταν ο Δρ. Walter Irlacher στο  βιβλίο του "Service Manual for People" αποκαλεί το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό ως "Αέναη κίνηση για αποξίνιση", σίγουρα δεν εννοούσε τη χρήση του ως θεραπεία για οξεία οξέωση, λόγω του ότι 5 λίτρα αίματος είναι ήδη τόσο όξινα που η πόση νερού δεν μπορεί να μεταφέρει αρκετό οξυγόνο για την αντιμετώπιση αυτής. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα αλκαλικά διαλύματα υψηλής ρύθμισης πρέπει να εισάγονται απευθείας στην κυκλοφορία του αίματος. Πάνω απ 'όλα, οι ασθενείς με τέτοιο επείγον περιστατικό θα πρέπει πρώτα να εισπνεύσουν καθαρό οξυγόνο. Η χρήση του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού ως θεραπεία θα ήταν πολύ καθυστερημένη και δεν θα μπορούσε το νερό να χορηγηθεί σε απαιτούμενες ποσότητες, προκειμένου να αντιμετωπίσει την υπεροξείδωση.

Ακόμη και στη συμβατική ιατρική υπάρχουν διαφορετικοί τύποι οξύτητας (οξέωση), η οξεία, η χρόνια,η μεταβολική και η αναπνευστική. Επίσης, η θέση της οξέωσης (αίμα, λέμφωμα, σάλιο, ούρα, κύτταρα ...) παίζει ρόλο στην κρίση των ιατρών για την αντιμετώπιση της. Στο στομάχι, κανένας δεν θα μπορούσε να μιλήσει για οξέωση σε πολύ χαμηλά επίπεδα pH, αλλά πολλοί παραπονιούνται για ένα «υπεροξυνόμενο στομάχι», το οποίο στην πραγματικότητα το αντιλαμβάνεται κανείς όταν ο γαστρικός χυμός πιέζεται και “ανεβαίνει” στον οισοφάγο, ο οποίος δεν είναι προσαρμοσμένος να αντέχει σε τέτοια ισχυρά οξέα . Αυτό γίνεται συχνά από τις διαδικασίες ζύμωσης με μετεωρισμό (φούσκωμα) στο έντερο ή σε εγκυμοσύνες που οδηγούν σε ένα υπερυψωμένο διάφραγμα, το οποίο ωθεί έτσι το στομάχι προς τα πάνω.

Τώρα φτάνουμε στο επιχείρημα “ρυθμιστικό διάλυμα”, το οποίο πάντα θα βρείτε σε άρθρα που τοποθετούνται ενάντια στο αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό. Πάντα επαναλαμβάνεται ότι το νερό είναι μια ουσία χωρίς συνθέσεις και ουσίες, κάτι που γνωρίζει κάθε χημικός.
Αγνοείται όμως το γεγονός ότι, σε αντίθεση με το καθαρό νερό για το οποίο μιλάνε οι χημικοί, το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό είναι ιδιαίτερα “ρυθμισμένο”. Όχι μόνο περιέχει ένα μεγάλο αριθμό ελεύθερων ιόντων OH- που αντιστοιχούν στο επίπεδο του pH, αλλά ακόμη και σε σύγκριση με το αρχικό νερό της βρύσης, περιέχει έναν σημαντικά αυξημένο αριθμό κατιόντων, δηλαδή: μεταλλικά στοιχεία που μπορούν να σχηματίσουν αλκάλια, εν συντομία, ρυθμιστικές ουσίες.

Μπορείτε σίγουρα να συμφωνήσετε με το γιατρό σας ότι ο πνεύμονας είναι μακράν το πιο σημαντικό όργανο αποξείδωσης των ανθρώπων, γι 'αυτό και η αναπνευστική ανεπάρκεια οδηγεί σε θάνατο με όξινη οξέωση μέσα σε λίγα λεπτά. Στο ντοκιμαντέρ "Drink Yourself Alkaline" παρουσιάζουμε πώς 0,2 λίτρα αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού με pΗ 9,5 για ένα πλήρες λεπτό αποβάλλουν το όξινο φορτίο του αέρα κατά την εκπνοή.

Ίσως ο γιατρός σας μπορεί να κρατήσει την αναπνοή του για ένα ολόκληρο λεπτό για να διασπάσει το διοξείδιο του άνθρακα στο σώμα. Αλλά αν δεν είναι εκπαιδευμένος δύτης, θα εκπνεύσει το συντομότερο δυνατό ώστε να μην λιποθυμήσει. Η ποσότητα των ρυθμιστικών ουσιών του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο χαμηλή όσο αυτή του χημικώς καθαρού νερού ή του νερού από ένα σύστημα αντίστροφης όσμωσης!

Όταν το μεταλλικό νερό είναι αλκαλικό, μπορεί κανείς να υποθέσει αναμφίβολα ότι μπορεί επίσης να εξουδετερώσει τα οξέα. Ωστόσο, η τιμή pH είναι τιμή καθαρού λόγου. Μπορεί κανείς να το παρομοιάσει με μια κούρσα αυτοκινήτων, όπου δύο οχήματα του ίδιου σχεδιασμού και ιπποδύναμης, οδηγούν με αντίθετη κατεύθυνση σε μια κυκλική κρουαζιέρα ιπποδρόμου με πλήρη ταχύτητα. Αρχικά θα συναντώνται πάντα στο ίδιο σημείο. Αλλά μετά από κάποιο χρονικό σημείο, το ένα από τα αυτοκίνητα θα σταματήσει, αυτό με τη χαμηλότερη χωρητικότητα της δεξαμενής της βενζίνης. Έως ότου η δεξαμενή αδειάσει, τα οχήματα κινούνται με την ίδια ταχύτητα. Ένα ποτήρι αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού 0,2 λίτρων είναι μια μικρή “δεξαμενή” για πάνω από 5 λίτρα αίματος στο σώμα. Μετά από 1 λεπτό, “αδειάζει”. Για παράδειγμα, για να “εξουδετερώσετε” ένα ποτήρι κόλας με pH 2,5, χρειάζεστε 15-30 ποτήρια αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού με pΗ 9,5. Εξαρτάται από το πόσα μεταλλικά στοιχεία περιέχει το ενεργοποιημένο νερό. Η προσθήκη ασβεστίου σε μαλακό νερό αυξάνει την προσθήκη ρυθμιστικών στοιχείων στο ενεργοποιημένο νερό, κάτι που συμβαίνει ήδη στους σύγχρονους ιονιστές νερού κυρίως από τα φίλτρα.

Για παράδειγμα, το στομαχικό οξύ είναι ισχυρά ρυθμισμένο και ένα ποτήρι αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού με pΗ 9,5 θα το επηρεάσει ελάχιστα. Παρ 'όλα αυτά, πολλά διαφημιστικά μηνύματα τοποθετούν την "αλκαλική δύναμη" του ενεργοποιημένου νερού στο προσκήνιο, η οποία σε σύγκριση με άλλες επιδράσεις είναι δευτερεύουσα.

Δεν μπορείτε επίσης να αποξινώσετε το σώμα σας με την καταστολή της φαρμακολογικής παραγωγής οξέος: Όπως ο πνεύμονας ρυθμίζει το pH του αίματος, έτσι και κάθε σύστημα οργάνων έχει το δικό του παράθυρο σε τιμές pH. Εάν η αντλία πρωτονίων παράγει υδροχλωρικό οξύ (HCl) από κοινό αλάτι (NaCl) και νερό για τον όξινο γαστρικό χυμό, στο άλλο άκρο μεταφέρεται αλκαλικό διττανθρακικό στο πάγκρεας και στο αίμα. Εάν πάρω έναν αναστολέα της αντλίας πρωτονίων, εμποδίζω την παραγωγή αλκαλικών παγκρεατικών εκκρίσεων, ειδικά μετά από μια παρατεταμένη χρήση. Εάν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε διττανθρακικό νάτριο, υπάρχει ένα φαινόμενο όξινης ανάκαμψης, δηλαδή: το στομάχι ρυθμίζει το διεισδυτικό διττανθρακικό νάτριο σε λάθος σημείο με αυξημένη παραγωγή οξέος ενώ συγχρόνως το πάγκρεας αυξάνει τη δική του παραγωγή διττανθρακικού νατρίου. Αυτό μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πλήρη εξάντληση και των δύο οργάνων.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum: Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."

Πνευματικά δικαιώματα 2016
www.euromultimedia.de