Συμπλέγματα νερού

Στο κελί ηλεκτρόλυσης κάθε ιονιστή νερού, μικρά και μεγάλα συμπλέγματα νερού αναπόφευκτα σχίζονται από τις δυνάμεις που επικρατούν, επειδή μόνο τα μεμονωμένα μόρια νερού και όχι τα συμπλέγματα συμμετέχουν στην ηλεκτρόλυση. Τα μεμονωμένα μόρια νερού σπάνε από τους υπάρχοντες δεσμούς υδρογόνου όταν έρχονται κοντά στην κάθοδο. Η συνολική ανάλυση για το υπολειμματικό νερό στο κελί ηλεκτρόλυσης χάρη στην αναπαράσταση μαγνητικού συντονισμού μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το συνολικό μέγεθος των συμπλεγμάτων μειώνεται όταν το νερό βγαίνει από το κελί ηλεκτρόλυσης. Όταν το νερό εξέρχεται από την έξοδο του ιονιστή νερού, ισχύουν οι συνήθεις κανόνες: Αμέσως μετά την ηλεκτρόλυση μπορούν να μετρηθούν κυρίως μικρότερα συμπλέγματα νερού, επειδή τα μεγαλύτερα δεν έχουν ακόμη σχηματιστεί. Αλλά αυτά τα μεγαλύτερα συμπλέγματα σχηματίζονται σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, προτού πιείτε το νερό, επειδή η μεταβολή της δομής των συμπλεγμάτων των μορίων του νερού που γίνεται σε τεραδευτερόλεπτα εξαρτάται κυρίως από τη θερμοκρασία. Όσο πιο θερμοί είστε όταν πίνετε αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό, τόσο μεγαλύτερα είναι τα συμπλέγματα μέσα σας. Γιατί μόνο εσείς, λόγω της θερμικής σας ενέργειας, είστε ο αποφασιστικός παράγοντα για το μέγεθος των συμπλεγμάτων νερού που έχετε πιει.

Αυτό που συνέβη στο ιονιστή νερού και απεικονίζεται στις φωτογραφίες ή στα γραφήματα του κατασκευαστή, χρειάστηκε μόνο ένα τεραδευτερόλεπτο για να γίνει και αυτός ο χρόνος έχει κατά πολύ περάσει όταν πίνετε το νερό. Είναι εύκολο: με την αύξηση της θερμοκρασίας, τα συμπλέγματα νερού γίνονται όλο και μεγαλύτερα, μέχρι να αποσυντεθούν στα συστατικά μέρη τους κατά την εξάτμιση. Αντίθετα, αυτό σημαίνει ότι μέχρι το σημείο ψύξης, είναι μικρότερα και σταματούν στο γνωστό εξαγωνικό σχήμα των νιφάδων χιονιού και των κρυστάλλων πάγου.

Φυσικά γνωρίζω ότι με ρωτάτε αυτό γιατί ένας πωλητής ιονιστή νερού σας είπε ότι ο ιονιστής νερού θα παράσχει ιδιαίτερα μικρά συμπλέγματα νερού και αυτό το νερό θα ήταν καλό για σας επειδή μπορεί να απορροφηθεί καλύτερα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτός ο πωλητής είναι εντελώς ανίκανος, διότι ένα μικρότερο μέγεθος του συμπλέγματος των μορίων νερού θα μειώσει περισσότερο την απορρόφηση του νερού.

Δεν ισχύει αυτή η θεωρία, όπως τη διατύπωσε και ο Δρ. Robert Young, ένας Αμερικανός συγγραφέας αποξίνισης: «Όσο μικρότερο είναι το σύμπλεγμα, τόσο καλύτερα μπορούν να εισχωρήσουν στα κύτταρα». Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το σώμα μας λειτουργεί σε θερμοκρασία λειτουργίας περίπου 37°C. Μόνο στην επικρατούσα υψηλότερη θερμοκρασία τα μεγάλα συμπλέγματα νερού εξασφαλίζουν καλή παροχή νερού στο σώμα. Ακόμα κατακρίνω αυτή τη δήλωση, τόσο άκριτα που ανέφερα τις εντελώς ψευδείς δηλώσεις του Δρ. Young στο βιβλίο: "Drink Yourself Alkaline". Εδώ ο Δρ Young είναι, δυστυχώς, εντελώς λάθος. Η ακόμη μη εξαλειφθείσα δήλωση, ότι τα μικρά συμπλέγματα νερού είναι ένας λόγος για τη θετική επίδραση του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού, είναι επιστημονικά πολύ πιο κάτω από ότι η δήλωση ότι η γη είναι επίπεδη. Γιατί;

Η καλύτερη μηχανή μείωσης των συμπλεγμάτων νερού λειτουργεί συνεχώς σε κάθε κύτταρο του σώματός σας.

Αναζητήστε στις Συχνές Ερωτήσεις: Ακουαπορίνες

Οι ακουαπορίνες είναι τα συστήματα καναλιών που μεταφέρουν το νερό αποκλειστικά ως ένα μόριο, και ποτέ σαν ένα κομμάτι (σύμπλεγμα), στα κύτταρα του σώματός μας. Γιατί θα πρέπει οι ακουαπορίνες να πάρουν μόρια νερού από τα μικρά συμπλέγματα νερού, εάν υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα και ελεύθερα συμπλέγματα νερού σε υψηλότερες θερμοκρασίες, οι οποίες απαιτούν λιγότερη δύναμη για να εξάγουν τα  μεμονωμένα μόρια;

Αυτό είναι απλή φυσική! Απαιτείται λιγότερη ενέργεια για την αποσύνδεση ενός μόνο μορίου νερού με τα μεγαλύτερα συμπλέγματα νερού. Τα μικρότερα συμπλέγματα νερού, που λόγω των νόμων της φύσης δεν θα βρουν το δρόμο τους από τον ιονιστή νερού στο σώμα ούτως ή άλλως, θα ήταν εξαιρετικά μη ευνοϊκά για την υδρογόνωση.

Το ότι το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό υδρογονώνει καλύτερα τα κύτταρα, δεν είναι ακόμα αποδεδειγμένο γεγονός. Θα μπορούσα να δείξω θερμογραφικά ότι προωθεί την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος σε σύγκριση με ένα εξαιρετικό μεταλλικό νερό, αλλά μια αυξημένη ροή αίματος δεν σημαίνει καλύτερη υδρογόνωση των κυττάρων έξω από το αίμα. Αλλά θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πολύ εύλογες θεωρίες:

1. Πρώτον: τα μεγέθη των συμπλεγμάτων νερού δεν παίζουν ρόλο στην απορρόφηση νερού στο αίμα, αφού πριν την απορρόφηση από το αίμα η θερμοκρασία αυξάνεται στη θερμοκρασία του σώματος και έτσι τα συμπλέγματα έχουν επίσης μια εξαρτώμενη από τη θερμοκρασία όμοια δομή συμπλεγμάτων.

2. Το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό απορροφάται καλύτερα από το αίμα σε σύγκριση με άλλα υδατικά διαλύματα, επειδή είναι πιο αλκαλικό από το αίμα και έτσι το αίμα και ο ολόκληρος οργανισμός το καλωσορίζει. Μπορεί να ωθήσει τα μεταλλικά στοιχεία όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο στα όργανα που τα έχουν ανάγκη. Ένα επιχείρημα κατά του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού είναι ότι η ρύθμιση των μεταλλικών στοιχείων του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού είναι σχετικά χαμηλή. Αλλά είναι τουλάχιστον διπλάσια από εκείνη του νερού της βρύσης με συνολική σκληρότητα dH 16, όπως επίσης και σε πειράματα.

3. Το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό απορροφάται πολύ καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο υδατικό διάλυμα, επειδή το οξειδοαναγωγικό δυναμικό είναι πολύ πιο κοντά στο αίμα (-5 έως -120 mV (CSE) σύμφωνα με τις μετρήσεις μας από τη φλέβα) από οποιοδήποτε άλλο ποτό. Γενικά, το οξειδοαναγωγικό δυναμικό του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού είναι 100 έως 300 mV χαμηλότερο από εκείνο του αίματος. Φέρνει μαζί του ένα σημαντικό στοιχείο ηλεκτρονίων.

4. Το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό μεταφέρει διαλυμένο αέριο υδρογόνου. Αυτή είναι η απολύτως αδιαμφισβήτητη γενική συναίνεση. Οι Ιάπωνες ερευνητές γύρω από τον S. Shirahata αξιώνουν ακόμη και την ύπαρξη ατομικού υδρογόνου. Και τα δύο είναι μέγιστα αποτελεσματικά αντιοξειδωτικά, τα οποία το σώμα τα έχει συνεχώς ανάγκη λόγω του αερόβιου μεταβολισμού του, ο οποίο δεν καλύπτεται επαρκώς σε πολλές κρίσεις υγείας και ασθένειες.

Το σημείο 4 δεν σημαίνει ότι το νερό εισχωρεί ταχύτερα μέσα στα κύτταρα. Επειδή το "μεταφερόμενο" υδρογόνο είναι πολύ ταχύτερο από το υδατικό διάλυμα, στο οποίο προσκολλάται σε μια πολύ πτητική προσκόλληση, σύμφωνα με τις τρέχουσες θεωρίες του Shirahata ("Μεταλλικά κολλοειδή"). Διαπερνά το σώμα πολύ πιο γρήγορα από ότι το ίδιο το νερό, το οποίο στην περίπτωση αυτή πρέπει να ονομάζεται με τον πιο κατάλληλο όρο: "απόβλητο αλκαλικό νερό" επειδή έχει χάσει πλέον το "ενεργό συστατικό" του. Εξάλλου, αυτό το "κατάλοιπο", το οποίο αποτελείται από περίσσεια ιόντων υδροξειδίου στο σώμα, είναι πιο ευπρόσδεκτο από οποιοδήποτε όξινο υδατικό διάλυμα, το οποίο είναι το πρότυπο μοντέλο της τρέχουσας παγκόσμιας κουλτούρας πόσης.

Ως εκ τούτου, αντιτίθεμαι και στις 2 πειστικές μελέτες που συζητούν για συμπληρώματα υδρογόνου από το Ίδρυμα Μοριακού Υδρογόνου:

1. Διαλύματα με έγχυση του Η2, όπως συζητήθηκαν και δημοσιεύθηκαν από το 2007 στην έρευνα "Το υδρογόνο ως θεραπευτικό αέριο". Δεν φέρνουν κάποιο αλκαλικό πλεονέκτημα και, ως εκ τούτου, είναι περιορισμένης χρήσης.

2. Συσκευές εισπνοής του Η2. Επειδή οι πνεύμονες είναι ένα μεγάλο σύστημα αποβολής για το μη καταναλωμένο υδρογόνο, καθώς εκπνέεται ειδικά από την περίσσεια αναερόβιων βακτηρίων στο παχύ έντερο (ανοσοποιητικό σύστημα). Οι πνεύμονες δεν είναι τα κατάλληλα όργανα για την πρόσληψη υδρογόνου. Το έντερο μπορεί να επιτύχει πολύ περισσότερα. Ως εκ τούτου, το πλούσιο σε υδρογόνο νερό είναι πιο χρήσιμο εκεί από ό,τι στους πνεύμονες.

Θέλω να εκφράσω και πάλι την πολύ σημαντική απάντησή μου στην ερώτησή σας.

Αναλυτικότερα: Τα συμπλέγματα νερού (κομμάτια μοριακού νερού, σωροί, ταξινομημένες συλλογές) χάρη στους δεσμούς υδρογόνου είναι γεωμετρικές ενώσεις των μορίων του νερού. Οι δεσμοί υδρογόνου χρειάζονται περίπου ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου.

Ως εκ τούτου, οι μετρήσεις των μεγεθών των συμπλεγμάτων νερού είναι μόνο στιγμιότυπα χωρίς κανενός είδους ισχυρισμού ενός διαφορετικού είδους υδρογόνωσης, που μπορεί να φανταστεί κανείς με μικρότερα συμπλέγματα.

Το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό που ρέει από έναν ιονιστή νερού εξακολουθεί να υπόκειται σε πολυάριθμες διαδικασίες χαλάρωσης στις οποίες π.χ .: Το αέριο υδρογόνου διαφεύγει. Αυτοί οι στροβιλισμοί πιθανώς να συνεισφέρουν στη δόνηση σε χαμηλότερες συχνότητες του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού από ότι το κανονικό νερό σε απεικόνιση πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού. Δεν μπορούν να παραχθούν σταθερές ή ακόμα και χρήσιμες δομές συμπλεγμάτων.

Η υδρογόνωση των κυττάρων δεν συμβαίνει λόγω των συμπλεγμάτων του νερού, αλλά λόγω των μεμονωμένων μορίων νερού που διέρχονται μέσω των ακουαπορίνων. Απλά το παγωμένο νερό οδηγεί σε μια μόνιμη εικόνα των συμπλεγμάτων νερού, γι 'αυτό κάθε νιφάδα χιονιού φαίνεται διαφορετική. Αλλά επειδή το κατεψυγμένο νερό δεν πρόκειται για μια φυσιολογική περίσταση, η δομή των κρυστάλλων πάγου μπορεί επίσης να μην έχει κάποια φυσιολογική επίδραση ή ακόμα και μνήμη νερού. Το νερό, για να χρησιμοποιήσω μια δήλωση από μια προηγούμενη παρουσίαση μου, είναι: «η πόρνη του σύμπαντος», έχοντας βρεθεί σε κάθε εκδήλωση στον Γαλαξία. Με τη βοήθεια της ηλεκτρόλυσης μπορούμε να πιέσουμε το νερό να παραμείνει στη Γη.

Αυτή είναι μια εικόνα, και σε μερικούς δεν αρέσει. Αλλά πριν συνεχίσω να σκέφτομαι μόνος μου για άλλα 12 χρόνια πώς να βελτιώσω αυτόν τον κόσμο με το νερό, προτιμώ να βρίσκω προκλητικές δηλώσεις. Εάν νομίζετε ότι κάτι πάει λάθος με τη θεωρία μου: Θα ήθελα πολύ να μπω σε λεπτομέρειες. Εδώ μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum:
Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."

Πνευματικά δικαιώματα 2016 
www.euromultimedia.de