Minerade® sparkling ceramic | Αυξάνει το pH και μειώνει την τιμή ORP
Στις τιμές περιλαμβάνεται ΦΠΑ συν έξοδα αποστολής
Άμεσα διαθέσιμο,παραλαβή σε 3-5 εργάσιμες μέρες
- για την παραγωγή Αλκαλικού νερού με αύξηση της τιμής pH σε ρΗ 9,5 και αύξηση της ORP (δυναμικό οξειδοαναγωγής) σε πάνω από -500mV!
- Αύξηση της αγωγιμότητας (αλατότητα) περίπου. 20-30 ppm (μέρη / ιόντα ανά εκατομμύριο μέρη μορίων Η2Ο)
- Χρειάζεται αρκετή ώρα για να mineralize το νερό
- Διαστάσεις Πέτρας Minerade: διάμετρος 50mm, ύψος 15mm
- Διαστάσεις συσκευασίας: 54 x 54 x 19mm
Έκπτωση/τμχ:
€ 5,00
€ 7,00
€ 10,00
€ 15,00
- Κωδικός Προϊόντος: NE-minerade
Περισσότερα
Minerade® sparkling ceramic | Mineralizing πέτρα για το νερό κατασκευασμένη από πορώδες κεραμικό ορυκτό για την αύξηση του ρΗ και την μειώση της τιμής ORP
Η κεραμική πέτρα Minerade® αποθηκεύεται σε καράφα νερού ή σε κανάτα φίλτρου και εμπλουτίζει έως και 100 λίτρα νερού με ιόντα μαγνησίου.
Παράλληλα, αυξάνει την τιμή pH και μειώνει το δυναμικό οξειδοαναγωγής(ORP) έως και 500 millivolts, δημιουργώντας τον αλκαλικό χαρακτήρα και τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του νερού Minerade®, οι οποίες συνοδεύονται από μια ευχάριστη απαλή γεύση.
Επίσης ιδανικό για νερό από συστήματα αντίστροφης ώσμωσης ή μονάδες απόσταξης.
Απλά τοποθετήστε το Minerade® sparkling ceramic σε μία καράφα νερό και αφήστε το να μουλιάσει για 3-12 ώρες. Όσο μεγαλύτερη είναι η αναμονή, τόσο περισσότερο αλκαλικό και αντιοξειδωτικό θα είναι το νερό. Απολαύστε, το αργότερο εντός 30 λεπτών.
Μην χρησιμοποιείτε σε κλειστά δοχεία, δημιουργεί πίεση!
Σε ένα άρθρο της κα. Jan Roberts, στο περιοδικό Nexus, τεύχος 19, υποστηρίζεται ότι η κατανάλωση αλκαλικού νερού προκαλεί προβλήματα υγείας. Είναι αλήθεια;
- Το αναφερόμενο άρθρο από την Αυστραλή φαρμακοποιό Jan Roberts, από το 2008, με τίτλο: Είναι το αλκαλικό νερό υγιές; εμφανίστηκε πρώτα στο αγγλικό περιοδικό Informed Voice και εξέπληξε αρκετά τον κλάδο του ιονισμού του νερού, καθώς αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη επίθεση στην τεχνολογία αυτή από μια φαρμακευτική οπτική επί του θέματος. Διερευνήθηκε και κατέστη σαφές ότι η κα. Roberts προσλήφθηκε από μια εταιρεία φίλτρων και επομένως πρέπει να είδε ένα ανταγωνιστικό προϊόν σχετικά με το αλκαλικό νερό, κάτι που είχε κρατήσει μυστικό. Εξακολουθεί όμως να αξίζει να αντιμετωπίσει κανείς τα επιχειρήματά της σοβαρά, καθώς με αυτά μπορείτε να σκεφτείτε τι έχουν διανείμει και διανείμουν απερίσκεπτα οι κατασκευαστές και οι διανομείς των ιονιστών νερού. Ιστορικά, το άρθρο της κα. Roberts συνέβαλε σε μια εννοιολογική διευκρίνιση και εκπαίδευση στη Γερμανία του σημερινού καθιερωμένου ορισμού "αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό". Θα ήθελα να αναλύσω τα σημεία του άρθρου, ακόμα κι αν ο συλλογισμός μου επαναληφθεί ή επικαλυφθεί και όπου είναι χρήσιμο θα παραπέμψω.
- Η κα. Roberts ξεκινά με μια κριτική για τον ανακριβή ορισμό του "αλκαλικού νερού", ο οποίος κυριαρχούσε τότε. Δεδομένου ότι ο αγγλόφωνος κόσμος ήταν συντονισμένοι με τους Ιάπωνες εφευρέτες και ερευνητές για το "αλκαλικό νερό", πολλοί αντιπρόσωποι πωλήσεων αγνόησαν μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά και με οτιδήποτε που μπορούσε να παράξει αλκαλικό νερό. Παρόλο που όλα εξαρτώνται από τη σύνθεσή του, οι περισσότεροι σκέφτονται μόνο τα μεταλλικά στοιχεία. Τα αέρια επηρεάζουν πολύ περισσότερο την τιμή του pH των υγρών. Η διαλυτότητα αυτών των αερίων εξαρτάται από τη θερμοκρασία. Το όξινο διοξείδιο του άνθρακα έχει σχεδόν εξαφανιστεί από το νερό όταν είναι γύρω στους 60 °C, οπότε ένα θερμό λουτρό είναι ως επί το πλείστον αλκαλικό και δεν χρειάζεται ένα «αλκαλικό πρόσθετο άλατος λουτρού». Τα περισσότερα από αυτά τα πρόσθετα δεν καθιστούν καθόλου το νερό αλκαλικό αλλά όξινο.
- Για να μετρηθεί σωστά και επαγγελματικά η τιμή pH του νερού, πρέπει, κατά κανόνα, να εξαερωθεί εκ των προτέρων. Αυτό δεν συμβαίνει όταν γίνεται έλεγχος των ιονιστών νερού και επομένως η τιμή pH δεν είναι απολύτως σωστή. Αυτή η κριτική είναι αντικειμενικά ορθή, όμως δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι το νερό της βρύσης, το οποίο χρησιμοποιείται ως συγκριτικό μέσο, δεν έχει και αυτό εξαερωθεί προηγουμένως. Επιπλέον, οι καταναλωτές συνήθως δεν εξαερίζουν τα ποτά εκ των προτέρων. Τα όξινα αέρια δεν παίζουν ρόλο κατά την αξιολόγηση ποτών.
- Επιπλέον, η κ. Roberts κάνει μια αναφορά, ότι η τιμή του pH είναι μια σχετική τιμή μεταξύ οξέων και βάσεων και άρα πρόκειται για μια σχετική ισχύς δύο ομολόγων, όμως δεν λέει τίποτα για την ατομική αντοχή τους, η οποία ονομάζεται ρυθμιστική ικανότητα. Χωρίς τη ρυθμιστική ικανότητα μια τιμή pH στο νερό δεν σημαίνει τίποτα. Αυτό είναι σωστό, καθώς και εντελώς ασήμαντο. Η κ. Roberts αναφέρει τη ρυθμιστική ικανότητα του αλκαλικού νερού ως χαμηλή, σε αντίθεση με ένα ισχυρά ρυθμισμένο υδροχλωρικό οξύ. Αυτό είναι επίσης σωστό και αναφορικά με το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό έχει ήδη αναλυθεί επιστημονικά στη δεκαετία του '90. Ένα αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό πρακτικά δεν μπορεί να μειώσει την τιμή pH ενός ενεργού στομάχου. Αλλά η κ. Ρόμπερτς παραλείπει να θέσει την ερώτηση, από πού βρίσκεται η ρυθμιστική ικανότητα στο αλκαλικό νερό. Αυτό εξαρτάται επίσης από τον βαθμό της μεταλλοποίησης, επειδή υπάρχει πολύ μαλακό αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό και πολύ σκληρό αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό, το οποίο διαθέτει υψηλότερη ρυθμιστική ικανότητα. Εξαρτάται επίσης από τον τύπο των μεταλλικών στοιχείων που ιονίζονται μαζί με το ενεργοποιημένο νερό.
- Ωστόσο, η κ. Ρόμπερτς έγραψε απλώς αυτή τη μη αξιολογημένη πρόταση, η οποία έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές από τους υποστηρικτές της αντίστροφης όσμωσης, στην οποία αναφέρει αναληθώς: "Το περιεχόμενο των μεταλλικών στοιχείων στο κοινό νερό της βρύσης είναι αμελητέο. Το αποτέλεσμα της αλκαλικότητας είναι πολύ μικρό, για να είναι μετρήσιμο "(Σελίδα 13). Στην πραγματικότητα όμως αυτό συμβαίνει στην αυστραλιανή κατοικία της κυρίας Roberts, επειδή στην Αυστραλία υπάρχει κατά κύριο λόγο η οδηγία για τη χρήση δεξαμενών βρόχινου νερού ή επίσης μπορεί να γίνει η χρήση αφαλατωμένου θαλασσινού νερού. Καθώς φαίνεται, η κ. Roberts δεν ήρθε αντιμέτωπη με τα γεγονότα της ευρωπαϊκής ανάλυσης του πόσιμου νερού.
- Ας πάρουμε ως παράδειγμα το νερό των τριών μεγαλύτερων πόλεων στη Γερμανία και να παρατηρήσουμε τα 4 πιο σημαντικά ρυθμιστικά μεταλλικά στοιχεία:
- Είναι προφανές ότι από την κατανάλωση 2 λίτρων ημερησίως κοινού νερού βρύσης στις 3 μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας, προσλαμβάνετε τέτοιες ποσότητες αλκαλικών μεταλλικών στοιχείων, οι οποίες μαζί με το ασβέστιο αποτελούν το ένα έβδομο έως και το ένα πέμπτο της ημερήσιας συνιστώμενης δόσης. Η κ. Roberts θεωρεί ότι αυτό δεν είναι μετρήσιμο και αμελητέο. Παρόλα αυτά επιτυγχάνετε αξιοσημείωτο κέρδος πρόσληψης ασβεστίου, χωρίς να καταναλώσετε ένα πλούσιο σε λιπαρά τυρί!
- Δεν έχουμε μιλήσει ακόμα για το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό, του οποίου το περιεχόμενο σε μεταλλικά στοιχεία κατά τη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης για την παραγωγή του όξινου νερού συμπιέζεται. Μια ελεγχόμενη μέτρηση στο Μόναχο με πρόσφατα παραγόμενο από το νερό της βρύσης αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό με pH 9,5 έχει κέρδος 30 mg ασβεστίου και 10 mg μαγνησίου!
- Μια αναζήτηση στο Google με τις λέξεις-κλειδιά "Gesundheit" και "Basisches Wasser" (Υγεία και Αλκαλικό νερό) που ανέφερε και χρησιμοποίησε η κα. Roberts, έδωσε στις 23 Ιουλίου 2013 περίπου 9000 αποτελέσματα. Η καταχώρηση των ίδιων λέξεων-κλειδιών στα αγγλικά οδήγησε σε 1,51 εκατομμύρια αποτελέσματα. Είναι απορίας άξιο πόσο καιρό η κ. Roberts ερευνούσε για το άρθρο της. Έτσι, ο όρος "αλκαλικό νερό" λόγω της ανακρίβειας του δεν είναι ο όρος που πρέπει να αναζητά κανείς. Εάν πληκτρολογήσετε τον όρο με τα σημερινά πρότυπα και χρησιμοποιήσετε εισαγωγικά, λαμβάνετε τα ακόλουθα αποτελέσματα:
- Ακόμη και ο όρος "ενεργοποιημένο νερό" οδηγεί σε 5500 αποτελέσματα πριν καν δημοσιευθεί αυτό το βιβλίο.
- Ωστόσο, η κ. Roberts ρωτά στη σελίδα 14 του άρθρου της την εξής ρητορική ερώτηση: "Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία;" Ωστόσο, δεν ασχολείται με τα 117.000 αποτελέσματα, τα οποία η Google, στις 16.9.2013, παρουσιάζει κάτω από τους όρους αναζήτησης "αλκαλικό νερό "," μελέτες "," επιστημονικές ". Μόνο για το έτος 2013 υπήρχαν ήδη 258 αποτελέσματα στο Google από τον όρο "ακαδημαϊκός". Η κ. Roberts αγνοεί αυτά τα απλά στοιχεία και μιλά για τη "δήλωση των κατασκευαστών".
- Η ίδια άγνοια αποδεικνύεται από τον αναφερόμενο στο άρθρο της στην σελίδα 15 συγγραφέα Andrew Weil, ο οποίος είτε κάνει λάθος είτε συνειδητά ψεύδεται όταν λέει το 1999: «Η νοοτροπία αυτή δεν υποστηρίζεται από καμία επιστημονική ανάλυση». Ακόμη και οι πολλές μελέτες πολλών ρωσικών ερευνητών νερού μέσω του Prilutzky και του Bakhir με 165 επιστημονικές πηγές δημοσιεύθηκαν 2 χρόνια πριν από τη μαρτυρία του κ. Weil στα αγγλικά. -> Ρωσική έρευνα. Επίσης, η ιαπωνική και κορεατική έρευνα ήταν γνωστή στις ΗΠΑ από το 1990 από το βιβλίο "Reverse Aging", από τον S. Whang, το οποίο ακόμη και σήμερα είναι μπεστ σέλερ σε πολλές χώρες. Επίσης, η γερμανική ηλεκτρολυτική υδροθεραπεία - από το 1938 καταχωρημένη στη Γερμανία ως ειδική θεραπεία - είχε ήδη δημοσιευθεί στα αγγλικά σε άρθρο του Albert A. Riedel. Ο κ. Weil μπορούσε απλά να διαβάσει τις πηγές. Για κάποιο χρονικό διάστημα δεν έχουμε ακούσει τίποτα από αυτόν σχετικά με αυτό το θέμα, ωστόσο οι δηλώσεις του από το 1999 εξακολουθούν να αναφέρονται με ιδιαίτερο ζήλο από τους αντιπάλους του ιονισμού του νερού.
- Μια άλλη αρχή αναφέρεται στη σελίδα 14 από την κ. Roberts, η "Υπηρεσία Υγείας του Πανεπιστημίου του Columbia, ΗΠΑ". Ο ισχυρισμός αυτός δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς κάποια τόλμη. Αν κάποιος θέλει να ερευνήσει τη συγκεκριμένη πηγή (http://tinyurl.com/6x82j5), τότε δεν βρείτε μια επίσημη δήλωση, αλλά ένα blog κάποιας "Αλίκης" από 9.6.2006, που περιγράφει το σύνολο διαδικασία της ισορροπίας οξέος / βάσης με επίπεδο σχολικού βιβλίου σε ένα υγιές άτομο και δεν αναφέρεται καν στο ενεργοποιημένο αλκαλικό νερό ή στη χρόνια υπεροξέωση.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum:
Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."
Πνευματικά δικαιώματα 2016
www.euromultimedia.de
Σύνδεσμος προς αυτήν την ανάρτηση
Andrea G.: Χθες ένας αντιπρόσωπος ήταν στο σπίτι μου και μέτρησε το νερό του ιονιστή νερού μου. Σίγουρα έχει περισσότερα ppm σε σχέση με το νερό της βρύσης! Νόμιζα ότι το φίλτρο αφαιρεί όλους τους ρύπους! Αυτός ο αντιπρόσωπος με ενημέρωσε ότι μπορεί να είναι και περισσότερα και συστήνει ένα σύστημα αντίστροφης όσμωσης.
- PPM σημαίνει Μέρη ανά εκατομμύριο. Με έναν μετρητή αγωγιμότητας μπορείτε να μετρήσετε τον αριθμό όλων των διαλυμένων σωματιδίων. Συχνά η αγωγιμότητα παρουσιάζεται επίσης σε microsiemens. Αυτή η μέτρηση αφορά το ποσό, όχι την ποιότητα των συστατικών νερού. Για παράδειγμα, 5 ppm μολύβδου, υδραργύρου, ουρανίου ή καδμίου μπορεί να είναι καταστροφικά ενώ 1000 ppm ασβεστίου είναι εξαιρετικά! Όποιος θέλει να κρίνει την ποιότητα του νερού με μέτρηση της αγωγιμότητας, είναι είτε εντελώς ανενημέρωτος είτε δεν λέει με ειλικρίνεια την αλήθεια, για να διαφημίσει -> π.χ. την αντίστροφη όσμωση, αναφέρομαι σε αυτό σε μια άλλη ενότητα.
- Από πού προέρχεται η αύξηση σε ppm, παρόλο που το νερό πριν από την ηλεκτρόλυση διηθείται και έτσι αφαιρούνται οι προσμίξεις; Στον θάλαμο καθόδου δημιουργούνται μεταλλικά στοιχεία από 2 λίτρα νερού σε 1 λίτρο αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού. Εκτός από κάποια φίλτρα προσθέτουμε επίσης -> ασβέστιο, επειδή είναι καλό για εμάς και για την ρύθμιση του ενεργοποιημένου νερού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει ως επί το πλείστον περισσότερα ppm, αλλά λιγότερους ρύπους, οι οποίοι μπορούν να μετρηθούν σε αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό.
- Τέλος, πρέπει να επισημάνω ότι με την αγωγιμότητα ηλεκτρολύτη, τα ιόντα μπορούν να μετρηθούν στο νερό ενώ τα ηλεκτρικά ουδέτερα άτομα δεν μπορούν.
- Επιπλέον, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι οι πολύ κακές μολυσματικές ουσίες, όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος ή το ουράνιο, και οι ορμόνες και τα αντιβιοτικά ακόμη και σε ελάχιστες ποσότητες είναι πολύ επιβλαβείς. Τα βαριά μέταλλα μετριούνται σε micrograms, ενώ τα καλά μέταλλα όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο ή το κάλιο μετριούνται σε milligrams, οπότε η τάξη μεγέθους είναι ένα χιλιοστό μεγαλύτερη. Εάν ένα φίλτρο μπορεί να αφαιρέσει ppm από το νερό, δεν σημαίνει σε μεγάλο βαθμό ότι τα "κακά" αυτά μέταλλα έχουν αφαιρεθεί.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum:
Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."
Πνευματικά δικαιώματα 2016
www.euromultimedia.de
Σύνδεσμος προς αυτήν την ανάρτηση
Hendrik L .: Ο γιατρός μου λέει ότι μόλις το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό έρθει σε επαφή με το οξύ του στομάχου, αμέσως εξουδετερώνεται και είναι αναποτελεσματικό και ότι λόγω του αλκαλικού νερού το στομάχι οξινίζεται ακόμα περισσότερο και ως αποτέλεσμα το όλο έντερο γίνεται υπερόξινο. Παρακαλώ εξηγήστε μου αυτές τις δηλώσεις.
Μερικοί ολιστικοί θεραπευτές διαβάζουν το περιοδικό "Nexus" και ως συνέπεια είναι αναστατωμένοι από ένα άρθρο του αυστραλιανού φαρμακοποιού Jan Roberts, ο οποίος έχει κάνει αυτούς τους ισχυρισμούς. Παρακαλούμε να διαβάσετε λεπτομερέστερα αυτό το σύνδεσμο
Το γεγονός είναι ότι ούτε το γαστρικό pΗ μειώνεται σημαντικά με την κατανάλωση αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού στο συνιστώμενο εύρος pΗ 9,5 ούτε το παράθυρο του pΗ για την αποτελεσματικότητα των πεπτικών ενζύμων βρίσκεται εκτός του σωστού εύρους.
Επίσης, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Sang Whang, δεν αυξάνεται περαιτέρω η παραγωγή οξέος. Το τελευταίο μπορεί, ωστόσο, να εμφανιστεί σε τιμές pH πάνω από 10,5, τις οποίες ο Sang Whang συνιστά ανεξήγητα. Αυτό είναι εντελώς αντίθετο με το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό και βρίσκεται έξω από το φυσικό εύρος του pH, όπως αντικατοπτρίζεται από τους κανονισμούς για το πόσιμο νερό.
Μια αυτοαποκαλούμενη ανάκαμψη οξέος, μια πρόκληση του γαστρικού οξέος, από την άλλη, συμβαίνει πολύ γρήγορα σε περίπτωση παρατεταμένης κατάποσης των αλκαλικών σκόνων με ανόργανα άλατα.
Όταν το αλκαλικό νερό εισέρχεται σε άδειο στομάχι, ουσιαστικά δεν αντιδρά. Αντ 'αυτού το νερό ρέει από το λεγόμενο γαστρικό κανάλι - γρήγορα μέσα από τον πυλωρό στο δωδεκαδάκτυλο, όπου φτάνει σε μεγάλο βαθμό αναμειγμένο με το γαστρικό υγρό.
Μόνο ένα μέρος του αρνητικού οξειδοαναγωγικού δυναμικού μεταδίδεται στον γαστρικό υγρό.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum:
Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."
Πνευματικά δικαιώματα 2016
www.euromultimedia.de
Hiltrut G.: Όταν έμενα στο Bad Fussing πριν πολλά χρόνια, έμαθα σε μια διάλεξη του Δρ. Walter Irlacher για το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό και απέκτησα ιονιστή νερού. Πάντα πίνω αλκαλικό νερό από τότε και συνέστησα αυτό το νερό και σε άλλους και μάλιστα το προσέφερα και σε πολλούς. Πρόσφατα ο άντρας της κόρης μου βρήκε ένα άρθρο στο Διαδίκτυο: "Αλκαλικό νερό - μια επιχειρηματική ιδέα με βλαβερές συνέπειες" που δημοσιεύθηκε στις 09.11.2013 από το VISION AQUA του Hans-Peter Bartos, όπου το αλκαλικό νερό απεικονίζεται ως ανθυγιεινό και επιβλαβές. Τώρα είμαστε απόλυτα μπερδεμένοι για το αν μπορούμε να συνεχίσουμε να πίνουμε αλκαλικό νερό.
Στην προαναφερόμενη ιστοσελίδα που επισκεφτήκατε, δεν κατάφερα να βρω αυτό το άρθρο. Αυτές οι πράξεις-άρθρα “ελεύθερων σκοπευτών” κατά του ενεργοποιημένου νερού από τους υποστηρικτές της αντίστροφης όσμωσης και των στρόβιλων νερού έχουν κάποια τάση να βρίσκονται από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα, επειδή τα διαγράφουν τέτοιου είδους άρθρα μιας και θα μπορούσαν να διωχθούν βάσει του νόμου περί ανταγωνισμού λόγω των ψευδών τους ισχυρισμών.
Ωστόσο, γνωρίζω αυτό το άρθρο, διότι μου το έχουν στείλει επανειλημμένα για παρόμοιο λόγο. Έχω ήδη αναλύσει τα βασικά επιχειρήματα στα άρθρα: Tödt, Roberts, MisterWater, Twister-Στρόβιλος νερού και αντίστροφη όσμωση. Τώρα θα ασχοληθώ μόνο με τα νέα επιχειρήματα που παρουσίασε ο γερμανός μηχανικός Hans-Peter Bartos.
Δεν μπορώ να κατηγορήσω τον κ. Bartos ότι ασχολείται επικριτικά με το "αλκαλικό νερό", αφού πρόσφατα τόσοι πολλοί πληθωριστικοί όροι έχουν πλημμυρίσει την ορολογία της αγοράς. Στο άρθρο του σωστά αναφέρει ότι όλοι θα μπορούσαν να παράγουν ένα τέτοιο νερό πολύ φθηνά, χωρίς ακριβές συσκευές ηλεκτρόλυσης, ακόμη και με την ανάμιξη καθαρού νερού με λίγων κόκκων καυστικής σόδα ή καυστικού καλίου.
Αλλά η αλκαλικότητα είναι μόνο το “χορταστικό συνοδευτικό πιάτο” του ηλεκτροχημικά ενεργοποιημένου νερού και σίγουρα όχι αυτό που βρίσκεται στο κύριο μενού. Επίσης μια αλισίβα, όπως αυτή που ο κ. Bartos θέλει να κάνει με καυστική σόδα, θα μπορούσε να αναφερθεί ως "αλκαλικό νερό". Αλλά υπάρχει κάτι που λείπει σε αυτή την εξίσωση: Ενεργοποιημένο Νερό. Αυτό προκύπτει αποκλειστικά από την ηλεκτρόλυση.
Ο Bartos συνεχίζει: «Το νερό της βρύσης περιέχει από τη φύση του, ανάλογα με την περιοχή, και άλλες ουσίες όπως το θειικό ασβέστιο (γύψος), το οποίο στη συνέχεια αποσυντίθεται με την ηλεκτρόλυση σε υδροξείδιο του ασβεστίου και θειικό οξύ».
Εδώ ο Bartos παραβλέπει ότι ο γύψος και ο ενυδατωμένος ασβέστης είναι στερεά, ενώ τα κατιόντα ασβεστίου και τα θειικά ανιόντα αποτελούν ένα εντελώς φυσιολογικό μέρος ενός υδατικού διαλύματος σε πολλά γερμανικά μεταλλικά και θεραπευτικά νερά ή σε νερό από τη βρύση. Μπορείτε να το βρείτε σε σχεδόν κάθε μπουκάλι μεταλλικού νερού όταν βλέπετε τα ανιόντα και τα κατιόντα στο περιεχόμενο.
Ωστόσο, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τους ιονιστές νερού!
Τα ιόντα είναι μόνο τα μέσα για ένα σκοπό, για να παράγουν ένα πολύ υψηλό πλεόνασμα ηλεκτρονίων, ένα οξειδοαναγωγικό δυναμικό (ORP) στο νερό και επομένως ονομάζεται ενεργοποιημένο νερό ή "ηλεκτροχημικά ενεργοποιημένο νερό" (ECA).
Ο Bartos δεν αναγνωρίζει τι αφορά το ενεργοποιημένο νερό όταν γράφει: «Υποστηρίζεται ακόμη ότι ένα λίτρο επεξεργασμένου« αλκαλικού νερού »έχει την αντιοξειδωτική δύναμη δέκα λεμονιών, αν και ο χυμός λεμονιού δεν είναι καθόλου αλκαλικός, αντίθετα είναι εξαιρετικά όξινος (pΗ 2,4). Μια τέτοια σύγκριση δεν είναι πειστική, αλλά μάλλον αποδεικνύει το αντίθετο. "
Ο Bartos έχει καταλάβει ότι ένα λεμόνι δεν είναι αλκαλικό. Αλλά επειδή τα λεμόνια περιέχουν κιτρικό και ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C), είναι πολύ πλούσια σε αντιοξειδωτικά, αν και δεν είναι σχεδόν τόσο πλούσια σε αυτά όσο το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό.
Αλλά έχει μπερδέψει τα ξινά λεμόνια με τις σκουριασμένες βίδες, επειδή η αντιοξειδωτική ισχύς του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού είναι σε μια δική του κλάση που είναι εντελώς ανεξάρτητη από τον αλκαλικό χαρακτήρα του νερού. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρόλυση, μπορείτε να παράγετε ακόμη και ένα όξινο ή ουδέτερο νερό με αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έτσι ο Bartos δεν έχει καταλάβει καθόλου τη βασική ιδέα του αλκαλικού ενεργοποιημένου νερού, ότι μπορεί να είναι αλκαλικό και αντιοξειδωτικό ταυτόχρονα.
Ο πυρήνας της δομής της θεωρίας του Bartos βρίσκεται στην ακόλουθη δήλωσή του:
"Γιατί" το αλκαλικό νερό "δεν είναι υγιές". Μια αλκαλική επίδραση δεν θα ξεπεράσει ούτε το στομάχι, επειδή ο πεπτικός χυμός του στομάχου είναι πολύ όξινος και θα εξουδετερώσει το αλκαλικό νερό αμέσως. Αντίθετα, αυτό θα αποδυνάμωνε το γαστρικό οξύ και το σώμα θα έπρεπε να ανταποκριθεί με το να παράγει περισσότερο οξύ στομάχου.
Εδώ θα ήθελα να επισημάνω το εξής: Το στομάχι μας, όταν δεν είναι απασχολημένο με την πέψη ενός γεύματος, έχει τιμή pH 4, η οποία είναι λιγότερο όξινη από ένα ποτήρι με χυμό πορτοκαλιού. Μόνο ο γαστρικός χυμός, ο οποίος ενίεται στο στομάχι μόνο κατά τη λήψη τροφής, έχει pH περίπου 1,5. Είναι επομένως περίπου 10 φορές πιο όξινος από μια σόδα με pH 2,5. Ωστόσο, αυτός ο γαστρικός χυμός έχει υψηλό όξινο ρυθμιστικό διάλυμα, οπότε δεν μεταβάλλεται ούτε από το ουδέτερο νερό της βρύσης ούτε από το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό.
Αυτό διερευνήθηκε διεξοδικά στη Ρωσία το 1997 και επιβεβαιώθηκε επιστημονικά. (Συχνές ερωτήσεις: Ρωσική έρευνα, οξύ του στομάχου). Η αποκλεισμένη πρωτεϊνική πέψη,η αδράνεια της πεψίνης, η προαγωγή των παρασίτων - όλα τα στοιχεία του Bartos, σύμφωνα με τις τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις, έχουν αποδειχθεί ότι είναι λανθασμένα.
Το πόσιμο αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό έχει ως επί το πλείστον pH 9,5, το οποίο το γερμανικό διάταγμα για το πόσιμο νερό επιτρέπει ακόμη και για το νερό της βρύσης. Τα φυσικά νερά, όπως για παράδειγμα τα νερά που προέρχονται από ποτάμια μεγάλων βουνών, όπως το Inn, είναι συχνά πολύ αλκαλικά. Το νερό με αυτό το pH δεν μπορεί να επ ουδενί να διαταράξει την παραγωγή γαστρικού οξέος, σε αντίθεση με ορισμένους παράγοντες όπως τα χάπια Alka-Seltzer ή οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων.
Είναι σημαντικό το πόσιμο νερό μας να είναι κατά προτίμηση αλκαλικό και να μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα πολλά επιβλαβή όξινα ποτά. Αυτό είναι ένα σημαντικό, σταθερό βήμα κατά της υπερβολικής υπεροξέωσης.
Ακριβώς γι 'αυτό το λόγο υπάρχουν τα κελιά ηλεκτρόλυσης σε έναν ιονιστή νερού για πόση αυτού του νερού, έτσι ώστε να παράγουν ένα αντιοξειδωτικό αλκαλικό νερό. Θα μπορούσατε επίσης να δημιουργήσετε ένα αντιοξειδωτικό ουδέτερο ή όξινο νερό, αλλά η εμπειρία, η φυσιολογία και η γεύση οδηγούν προς το αλκαλικό νερό.
Αλλά πρωτίστως το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό είναι για τον ενεργειακό πλούτο με τη μορφή αρνητικού ORP που προσφέρει.
Εάν ο Bartos γράφει για το οξειδοαναγωγικό δυναμικό, δείχνει όλη του την παρανόηση των σχέσεων. Η βασική έννοια του χρόνου χαλάρωσης δεν είναι μάλιστα γνωστή σε αυτόν.
Το ότι το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό δεν έχει μόνιμη αντιοξειδωτική δράση το θεωρεί μειονέκτημα. Αλλά ακριβώς αυτό είναι το χαρακτηριστικό του, επειδή ένα φρέσκο μήλο είναι επίσης υγιέστερο από ένα παλαιότερο. Έτσι, το οξειδοαναγωγικό δυναμικό έχει επίσης χρόνο χαλάρωσης. Ακριβώς όπως εμείς όταν γερνάμε. Με το αλκαλικό ενεργοποιημένο νερό μπορούμε προφανώς να παρατείνουμε αυτή τη διαδικασία γήρανσης.
Σχετικά με τη λανθασμένη εικονογραφημένη σχέση του Bartos, στο πλαίσιο των μεταλλικών στοιχείων στο νερό και τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, καθώς και την αξιολόγηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), μπορείτε να διαβάσετε περαιτέρω λεπτομέρειες με τις λέξεις-κλειδιά: κίνδυνος καρδιακών προσβολών και οξύ στομάχου.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum:
Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."
Πνευματικά δικαιώματα 2016
www.euromultimedia.de
Σύνδεσμος προς αυτήν την ανάρτηση
Bartos, Hans Peter: Είναι το αλκαλικό, ιονισμένο νερό ανθυγιεινό;
Από Karl Heinz Asenbaum την Παρασκευή, 4 Μαρτίου 2016
Yesim D.: Είμαι ενοχλημένος για το εάν πίνω το σωστό νερό, οι δηλώσεις σας είναι διαφορετικές από τις δηλώσεις του κατασκευαστή.
- Το από ποιο επίπεδο να ξεκινήσετε να πίνετε δεν εξαρτάται από τα προυπάρχοντα επίπεδα αλλά από τη γεύση σας. Το επίπεδο δεν είναι ποτέ το μέτρο αναφοράς, εκτός και εάν ένας αρμόδιος εμπειρογνώμονας έχει ρυθμίσει σωστά τον ιονιστή νερού ανάλογα με τη ροή του νερού για το νερό σας.
- Για να σας το εξηγήσω καλύτερα, θα σας αναφέρω το εξής παράδειγμα: Εάν ρυθμίσετε τη συσκευή σας στο Aachen της Γερμανίας στο επίπεδο 3 με ροή νερού 2 λίτρα/λεπτό, θα λάβετε αλκαλικό νερό με τιμή pH 10. Αν κάνετε το ίδιο στο Würzburg, Γερμανία, θα έχετε τιμή pH 8,5. Το αποτέλεσμα εξαρτάται πάντα από την πηγή νερού, την ποσότητα ροής του νερού και το επιλεγμένο επίπεδο.
- Για το λόγο αυτό, ορισμένοι κατασκευαστές έχουν τοποθετήσει σύμβολα δίπλα στα κουμπιά λειτουργίας, όπως σκεύη μαγειρέματος, ποτήρι, μπολ ζαχαροπλαστικής κλπ. Αυτό όμως είναι αρκετά παραπλανητικό, δεδομένου ότι η ακριβής επιθυμητή τιμή pH δίνει στις πληροφορίες του νερού το σκοπό του. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι κατασκευαστές δεν νοιάζονται για την ευρωπαϊκή αγορά, αυτές οι ενοχλητικές εικόνες, οι οποίες είναι συντονισμένες στα επίπεδα μαλακών νερών της Ιαπωνίας και της Κορέας, προκαλούν ενόχληση και καταστρέφουν τους καταναλωτές.
- Για να γνωρίσουμε πραγματικά τι προέρχεται από έναν ιονιστή, οι σταγόνες μέτρησης pH που στέλνονται μαζί με τον ιονιστή,είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο μετά την πρώτη συναρμολόγηση. Μπορείτε να διαπιστώσετε πώς το νερό αντιδρά στη συσκευή με τα διαφορετικά επίπεδα και το διαφορετικό ρυθμό ροής.
- Για την παρασκευή αλκαλικού ενεργοποιημένου πόσιμου νερού συνιστάται μια γενική τιμή pH 8,5 και 9,5. Το κανονικό πόσιμο νερό είναι συνήθως περίπου στο pH 7,5. Εάν το αυξήσετε σε pH 8,5 είναι 10 φορές περισσότερο αλκαλικό (10 φορές περισσότερα ιόντα ΟΗ), σε pH 9,5 είναι 100 φορές πιο αλκαλικό. Μερικές φορές το νερό της βρύσης έχει μόνο pH 6,5 ή ήδη pH 8,5. Αυτό συμβαίνει αναλόγως τις περιοχές και την ποιότητα του νερού σε αυτές.
- Συνεπώς, πρέπει να μετράτε πάντα το νερό της βρύσης με τις σταγόνες και να το συγκρίνετε με το ιονισμένο νερό. Το 90% των ανθρώπων είναι ενθουσιασμένοι εάν από την αρχή της πόσης του ιονισμένου νερού πίνουν 2 επίπεδα χρώματος πάνω από το συνηθισμένο νερό. Το 10% είναι πιο ευαίσθητο και προτιμά να πίνει 1 επίπεδο χρώματος υψηλότερο. Αφήστε την αίσθηση της γεύσης σας να αποφασίσει στην αρχή με ποιο να ξεκινήσετε. Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να πιείτε ενεργοποιημένο νερό πάνω από pH 9,5 χωρίς τη σύσταση ενός γιατρού, γιατί αυτό δεν είναι κατάλληλο ως πόσιμο νερό.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Karl Heinz Asenbaum: Ηλεκτρικά ενεργοποιημένο νερό - Μια εφεύρεση με εξαιρετικές δυνατότητες."
Πνευματικά δικαιώματα 2016 www.euromultimedia.de
Σύνδεσμος προς αυτήν την ανάρτηση | Σύσταση πόσης αναλόγως την τιμή ph
Περισσότερα
Έχετε απορίες σχετικά με υδρογόνο, ιονιστές νερού, συστήματα αντίστροφης όσμωσης ή φίλτρα νερού;
> Υπεύθυνος Προϊόντων: Yasin Akgün, Dipl.-Ing. TU Munich
> Συχνές Ερωτήσεις: Karl Heinz Asenbaum, Συγγραφέας & Ερευνητής
Δείτε επίσης > Διαλέξεις σχετικά με το νερό H2
Έκπτωση: 10% για αποδέκτες κοινωνικής πρόνοιας με αποδεικτικό πριν ή μετά την παραγγελία σε αυτό το email με αυτό το κείμενο: 10% έκπτωση κοινωνικής πρόνοιας